Lilith, de reis door licht en donker

Gepubliceerd: september 24, 2021

Auteur: Noor Bongers

Een reis door zeven leergangen in het terugbrengen van de balans tussen feminiene en masculiene kwaliteiten, in onszelf, in dat wat we doen, in de wereld die we vormgeven. 

Het herschrijven van een scheppingsverhaal. 

 

Healing van het Masculiene 

Misschien is wel eén van de mooiste vruchten van deze episode ‘het bevrijden van het masculiene’. Doordat het feminiene, en vrouwen in het bijzonder, leert volledig eigenaarschap te nemen over het bevrijden van de feminiene kracht. En daarbij zélf de duisternis aankijken, de woede, de felle pijn, van het ooit niet ontvangen zijn. In je ware pracht. Own it. Shine it. Do it! No mercy. No escape. 

Dit maakt dat vrouwen vervelende dingen onder ogen zien van zichzelf, met geen énkele mogelijkheid dit op een man te projecteren. Manipulatie, het verleiden van een man om jezelf veilig te stellen, controle overnemen, omdat je het masculiene (de mán) niet vertrouwt. Zo laat je angst zegevieren. Het is makkelijk mannen ‘de schuld te geven’ en hen te laten boeten voor wat ze hebben gedaan (whatever that may be). 

We zien het overal om ons heen. De eerste generatie feministen dwong mannen óók hun emoties te tonen, vrouwen-dingen te doen en zij namen mannelijke taken over. De man deed moedig open, deed mee, zag het ook wel in, maar ergens stond er opeens een leger vrouwen op die best wel boos waren. Op dingen die mannen níet altijd begrijpen of zelf zo voelen. En zo ontstond ongemerkt afstand tussen de seksen, terwijl er publiekelijk gelijkheid werd gepretendeerd. 

Ik schreef er in 2017 over Mijn eerste Ontmoeting met een Feministe

In deze leergangen nam ik Lilith als metafoor. Het vrouwelijke archetype dat als eerste op aarde was, maar door Adam niet werd ontvangen als zijn gelijke … In de overlevering van het verhaal liep Lilith daarop naar de Duivel. De Duivel als metafoor voor de woede in vrouwen, manipulatie, vrouwenkift en wraaklust. 

Wij, als vrouwen hebben ownership te nemen over onze innerlijke Duivel. Pas dán, ontstaat er ruimte voor de man, om zich te tonen, in zijn kwetsbaarheid en twijfel. Zijn angst of argwaan naar vrouwen toe te onderzoeken. Het verkennen van zijn innerlijke ruimte vanuit ontspanning en autonomie (zonder een vrouw die daar bóven op zit en iedere stap van zijn proces monitored en beoordeelt! Ik spreek uit ervaring ; ))  

De eerste leergang : heling van dader en slachtofferschap 

In de eerste leergang werkten we hiermee. Deze diepe trauma’s. De collectieve pijn. De individuele pijn in de vrouwen- en mannenlijn. In éen ceremonie healden we hierin een belangrijk stuk. De vrouw sprak zich uit, hoe het was, om eeuwenlang onderdrukt te worden door mannen. Gepijnigd en klein gehouden, dienstverlenend aan man, gezin en God (weet wie!). De man érkende dit volledig. Hij sprak zich uit. ‘Ja, dat hebben wij gedaan. Ja, wij hebben jullie gebruikt voor onze eigen ambitie. Ja, wij hebben jullie vrouwelijkheid onderdrukt en beschimpt’. 

Hij nam verantwoordelijkheid. Met groot effect. Bij de drie vrouwen, drupten de tranen tranen tranen tranen en tranen op onze schoot. Zo wezenlijk is erkenning. Zo helend is het volledig tóestaan van slachtofferschap. De man, reikte uit en vroeg om vergeving. De vrouw reageerde als ijs en bevroor, vergéving?!?!? Daarvoor was het echt nog te vroeg… Ook dát vroeg erkenning en volledige acceptatie. Er was nog héel veel werk te doen …

De ceremonie draaide zich om. De man, hij sprak zich uit hoe het is om eeuwenlang prooi te zijn van de vrouwelijke manipulatie. Van het vermogen van vrouwen om in zijn brein te gaan en daar dingen te veranderen, de toegang tot het béd ontzeggen als ze niet krijgen wat ze willen, en als het nog erger wordt, de toegang tot je eigen kinderen te ontzeggen. Hen tegen je ópzetten (hoe vaak zíen we dat niet om ons heen, en zelfs bij de rechtbank hadden mannen heel lang weinig poten om op te staan … gelukkig is nu bij wet beschermd dat het ontzeggen van contact met éen van de ouders mishandeling is van het kind. En zo zijn mannen nu beschermd tegen deze vorm van manipulatie, maar dan nog …manipulatie kent geen wet) Het onvermogen van mannen om hiermee om te gaan. Het onbegrip naar vrouwen toe. Het buitengesloten worden.

Tja, en die hadden wij te erkennen. De drie sterke vrouwen in het gezelschap. ‘Ja, wij hebben het vermogen om mannen stúk te maken. Om hun ziel te breken. Zonder dat ze het door hebben. Het enige wapen dat toereikend was als antwoord op de mannelijke overheersing, het paternalisme, het Vaders wil is Wet. Deze weg hebben wíj gekozen. Verleiding, manipulatie, destructie en controle. Dat zijn onze wapens. We zijn er zó goed in geworden dat niemand het ziet’. 

De man ontspande. Wij ontspanden. Ik sprak H’oo Pono Pono uit voor mijzelf, omdat ik niet in staat was een vrouw te vergeven die zó manipulatief was geweest, dat ik naar de politie was gegaan omdat het schade bracht. Het feit dat ík niet kon vergeven, maakte dat ik dacht, Noor, dit schaadt jou als persoon. Vraag vergeving, voor het feit dat je dit niet kunt. Vraag vergeving dat er binnen jouw bewustzijn een situatie is ontstaan waarin zoveel vrouwelijke nijd om zich heen raast. H’oo Pono Pono is een diepe staat van verantwoordelijkheid nemen voor de realiteit.

De healing van de mens, gaat hand in hand met de healing van het collectief. 

Ik maakte een vlogje: over slachtofferschap en ware feminiene kracht 

Lilith, zij verscheen in onze eerste ceremoniële reizen als een klein kindje in ons midden. Dat we aan de hand mochten nemen en de wereld laten zien. Het was nu veilig genoeg voor haar om op te groeien. Mensen kregen dromen over haar, dat ik haar bij de hand nam.

 

Het fundament

In deze leergang legden we het fundament. Ik voorvoelde al dat het tóelaten van de feminiene kracht té groot zou zijn om meteen te integreren. We hebben gewerkt in meditaties met het toelaten van de leegte. De leegte …het veld van creatie zélf, waarin geen enkele impuls is. Dát volledig aanvaarden. En pas dán …de impuls van Liefde toelaten. De eerste beweging, de wens, het verlangen tot creatie. 

En zo creëerden we de bedding. Om de grootste trauma’s aan te kijken. Om ons volledig lós te maken van vrouwelijke én mannelijke voorouder-lijnen. Om zélf je plek in te nemen. Als vrouw. Als man. In het erkennen van álles dat er is, is geweest in onze geschiedenis en in verkrampte verhoudingen op dit vlak. 

Het is op deze basis dat de energie van het feminiene, met Lilith als metafoor en archetype, kon landen, ontwaken, zich koesteren en integreren. Uitreiken. 

De mystieke kracht van het feminiene ontwaakt 

Vrouw, en ‘écht vrouw zijn!’ is natuurlijk heerlijk. En wat kun je als mán doen om een vrouw zich écht vrouw te laten voelen? Zo, dat ze zich helemaal ontspant en haar gaven met je wil delen … wanneer voelt ze zich veilig genoeg om zich te openen. Haar licht, haar intuïtie, haar vermogen om je ziel aan te raken, alles dat een vrouw (en het vróuwelijke) zo mysterieus, aantrekkelijk en ongrijpbaar maakt. 

En is het dan misschien een goed idee om je éigen vrouwelijke kant te ontwikkelen, zódat vrouwen zich herkennen in je. Is dát wellicht de beste weg van verleiding? 

We dansten door de leergang heen. We deden tantrische ceremonies met verbonden ademhaling, waarin het feminiene zich helemaal opent, in de warme bescherming van het masculiene. Ohw .. maar daar dook tóch het ego weer op, toen de man in kwestie tóch even een luikje open zette in zijn ‘holding space’ om aan de héle wereld te laten zien: Kijk! Kijk! Kijk! DIT is het FEMINIENE! En poef, daarmee weer alles onveilig maakte. We ontdekten de diepere lagen van integriteit. In allerlei dimensies. 

De vrouwen ontdekten toverkracht. Verbinding met Moeder Aarde. Goed zijn zoals je bent, ook al is het nóg zo ongewoon. Ja, je mag met licht spelen. Ook als je man in de buurt is. Ja, je mag Nee zeggen tegen mensen, als ze jou niet ten diepste waarderen, met alles dat je bent. 

Het was lastig in deze leergang … om álles dat we hebben ontdekt en tevoorschijn getoverd, te integreren in het dagelijkse, soms harde, bestaan. Van een door masculiene waarden gedomineerde werkelijkheid, van ratio, resultaatgerichtheid en ‘meten is weten’. Hoe maak je hier in Godsnaam (ja in Godsnaam ; )) ruimte voor feminiene kwaliteiten, met Liefde als basis en Licht en Energie als tools?

Het was een hele bijzondere ontdekkingstocht. Waarin de mán in ons gezelschap nog het meest resultaat heeft geboekt (logisch ook ; )) door de feminiene waarden te integreren in het HR systeem in zijn grote consultancy club. Waarderen van feminiene kwaliteiten als onderdeel van het functioneringsgesprek én het inrichten van de organisatie. 

Geïnspireerd op zijn belevenissen schreef ik Het vrouwenQuotumop Lilith Ontwaakt. 

De tweede leergang: proeven van de interactie met de werkelijkheid

Het was op initiatief van een van de deelnemers van deze leergang, dat we kaarten hadden voor Het Gevecht van de Eeuw. In het Gelredome in Arnhem traden Rico Verhoeven en Badr Hari in gevecht om de wereldtitel. Wij wilden er de hele dag bij zijn! Om te proeven, te kijken, te bewonderen. ‘Vechtende Mannen, mmmmmm! Lekker!’ had ze gezegd. En zo kwamen we daar op die zeer bijzondere plek. 

De mán in ons gezelschap sloot pas veel en veel later aan. Dus wij genoten als drie vrouwen van het spektakel. Een echt man-walk, tientallen gevechten en een stadion dat zich langzaam vulde met 80.000 voornamelijk mannen met veel, heel veel, testosteron. ‘Zullen we een Lilith doen’, opperde ik. ‘Zullen we de energie van Lilith in de ruimte uitnodigen? Opdat het mannen raakt in hun hart, zodat ze zich herinneren wat wáre feminiene kracht is, en dit ook in hun vrouw, vriendin en kinderen erkennen én eren’. 

En zo openden wij het veld. Centreerden ons hele wezen in lijn met Moeder Aarde en het Hoogste Bewustzijn van de centrale zon, wij ontvingen de kracht van de bevrijde Lilith (!) in onszelf en stuurde deze vanuit ons hart zo het stadion in. En, voor hen die ook energetisch kunnen kijken … het resultaat was subliem, een regen van tintelende schittering daalde over de mensenmassa heen. We zagen de harten oplichten en warm kleuren. Het was maar heel even. Twee keer een moment. 

In Hard Slaan en je Hart Openen kun je lezen hoe het verder is gegaan. 

Note: do not try this at home. 

Energetisch werk is heel delicaat. Het luistert naar zeer hoge maatstaven van integriteit. Hanteer je deze niet, dan wordt het ogenblikkelijk manipulatie of voodoo. Key in dit werk is het respecteren van de zelfbeschikking van individu (die mag je nooit manipuleren!), het respecteren van de verticale verbinding (alignement) van mensen (die moet altijd intact en autonoom blijven) en je mag de uitkomst niet ‘sturen’ (ik zou wel graag willen dat ….). Deze ceremonie heeft plaatsgevonden ten dienste van het hoogste goed op aarde, een leven in voorspoed en vrede, een wereld waarin wij ontwaken in wie wij werkelijk zijn. Een goede balans tussen feminiene en masculiene kwaliteiten is hier een logisch onderdeel van. 

Het is niet aan mij of aan ons om te sturen of te bepalen wat mensen nodig hebben. Dat is het levenspad van ieder individu zélf. Wat wij hebben gedaan is ons verbinden met de pure, heldere energie van het bevrijde feminiene (met Lilith als metafoor) en dit vanuit ons hart in het collectieve veld brengen. Iets dat puur en helder is, raakt in de ander wat óók puur en helder is. Áls deze persoon er voor open staat natuurlijk en dit wil ontvangen. Het leren werken met deze subtiele lagen van energie, transformatie en kracht van de bron, is een onderdeel van mijn leergangen.

Je plek innemen, met de authenticiteit van je hart

Het begon al goed, de derde leergang. Eén van de deelnemers vertelde dat iemand haar verbóden had om deel te nemen. Verboden. Omdat ze maar éen Leraar mocht hebben (hij) en vooral omdat Lilith een Demon was en ik (Noor) daardoor ook demonisch zou zijn. Bad news …. Tja. Ze vroeg advies. 

Het vraagstuk werd meteen geadresseerd. Kun je je authentieke plek innemen? Kun je, temidden van alle oordelen, aannames en beïnvloeding of zelfs dwang (verbieden) toch ruimte maken voor jouw persoonlijk groei, vanuit jouw authenticiteit? Een zeer interessante vraag die de hele leergang speelde. 

Want wát is authenticiteit? Hoe herken je jouw plek? Vertrouw je er daarna op dat in jouw handelen de liefde zichtbaar is? Dwars door alle invloeden heen. Deze leergang maakte zichtbaar hoe zeer mensen vasthouden aan oude structuren en patronen. Aan hulpbronnen uit het verleden en dingen die ‘veilig’ voelden, maar dat eigenlijk niet meer zijn. Een deel van je indentiteit is gekoppeld aan deze patronen. 

Dit loslaten is moedig. Je stapt in het ongewisse en waar vindt je dan nog houvast? Je authentieke plek innemen, jouw soevereine plek is groots. De omgeving, maar ook de mens zelf, is er altijd op gericht je weer terug te trekken in de oude staat van zijn, veilig, dit is wat we kennen. Stapje voor Stapje. De pandemie denderde inmiddels ons leven binnen en opeens stond soevereiniteit in het licht van vandaag. 

We maakten contact met de grote krachtenvelden. Met de diversiteit aan Licht en Donker, aan polarisatie en onrust, vrede en de ruimte waarin rust is. Opeens werd het belángrijk, om deze soevereine plek te vinden. We ontdekten dat in het hier en nu steeds weer ruimte ontstaat voor liefde. Van daaruit ontstaan nieuwe mogelijkheden en geven we de toekomst richting. Onze toekomst. 

Deze leergang liet ook zien dat je niet op iemand anders haar plek kunt gaan staan. Ieder draagt een eigen cirkel van invloed en verantwoordelijkheid. In deze cirkel neem je eigenaarschap en kun je ieder moment weer kiezen om Liefde te dienen óf het spel van macht en manipulatie te spelen.

De derde leergang: de kracht van zelfbeschikking

In het grotere veld stond het Licht&Liefde volkje op en riep: ‘Vertrouw het proces! Het zal zich allemaal ontvouwen! Het Licht zal zegevieren!’. En ontkende daarmee iedere verantwoordelijkheid om zélf te creëren, om grenzen te stellen. Door het Licht zo te belichten, ontken je als het ware het donker, je duwt het weg alsof het er niet mag zijn. Op het moment dat je dát doet, veert het donker ogenblikkelijk helemaal omhoog. Hervindt het evenwicht … én er is weer Balans. 

Je hebt het donker in jezelf te aanvaarden. Ik ben een andere jij. Ook de naarste en meest onbetrouwbare politicus is een onderdeel van mij(n werkelijkheid) en valt binnen het veld van manifestatie. Ook de meest gruwelijke oorlog op aarde is een onderdeel van mijzelf. En heb ik in mijzelf te omarmen. 

Opmerkelijk was dat het duister en de manipulatieve krachten zich tegen mij richtten. Binnen de groep ontstond een machtsspel waardoor ik zélf werd uitgedaagd om mijn soevereine plek in te nemen, af te schermen wat niet dienend is. De heldere bron open te houden, waarin het werk zich kan ontvouwen. 

De heldere bron, waaruit twee veren opdoken, tijdens de magische initiatie ter afsluiting van de leergang. Waarin zij haar plek innam, met een helder en zuiver hart. Zij vond een witte en een zwarte veer. En ontdekte dat ze beide bij haar horen. Ze ontdekte dat je hart wéét dat Licht & Donker scheppende principes zijn. En je jouw eigen hart dus gerust kunt vertrouwen, dat het de juiste keuzes maakt om je te leiden op je levenspad. Ze nam volledig haar plek in vanuit het bewustzijn van haar hart. 

Eigenaarschap als sleutel 

Er was eens een man, die met zeer heldere daadkracht besloot deel te nemen. Ik kende hem van vroeger. Hij wist het zeker. Het duurde bijna een jaar. Eerst vertraagde hij (het momentum was er nog niet, hij startte eerst zijn business op) daarna duurde het heel lang voordat de groep zich vormde. Hij, goed bestuurder, zeer onderwezen in management en human resource, kreeg twee vrouwen als mede deelnemers. 

Twee vrouwen die al één of twee leergangen bij mij hadden gevolgd. Die onderlegd waren in de magische kant van de werkelijkheid. Voor wie het gewoon was te denken in energetische velden, healing, visioenen en de diepere lagen van de werkelijkheid waarin ook draken en engelen en spirits wonen. Voor hem was alles nieuw. Voor hem was óók nieuw dat het feminiene in de verdrukking zat en vrouwen op feestjes áltijd eerst de uitgang checken voordat ze het feest betreden. ‘Wáár is de vluchtroute als ik in gevaar kom’.

Ook voor de twee vrouwen was het nieuw. Want zij ontmoeten een man die niet oordeelde. Die nieuwsgierig was en vol verwondering. Die wilde leren en ontdekken, ook al leek alles abracadabra. De vrouwen hielden zich niet in, in wat ze voelden en zagen. Zij healden en reisden in de kosmos. Hij leek op aarde te blijven en probeerde deze wereld in zichzelf te vinden. Maar dat was lastig. Het ontwaakte feminiene vraagt complete overgave. Loslaten van controle. 

En toch ook eigenaarschap óp jouw feminiene kwaliteiten. Op het vermogen te ontvangen, je receptieve natuur te openen, jezelf bedding te geven vanuit het masculiene. Het feminiene kan zo vormloos zijn, opgaand in de hoge etherische velden. Waarin je de verantwoordelijkheid voor de bedding het liefst uit handen geeft. Zodat je in de wolk kan blijven en geen verantwoordelijkheid draagt. Waarin er alleen nog verwondering is. De vierde leergang, het getal dat lijkt op manifestatie, maar het liep volledig vast. 

De vierde leergang: de kunst van er zijn en de polarisatie toelaten

De titel van deze leergang was Terug naar de Oorspong. En dat vráágt eigenaarschap in de balans van feminiene en masculiene kwaliteiten. Anders kom je daar niet. ; )) Het echt doorleven, in spirit, hart en handelen. Alles aankijken. Daadkracht kunnen nemen waar nodig. Overgave wanneer gewenst. Wat hier botste was de ontmoeting, tussen het volwaardig ontwikkelde feminiene én het volwaardig ontwikkelde masculiene. De twee vrouwen. De man. Och, hadden ze maar wat van elkaars talenten gehad! 

En misschien is dat wel de sleutel. Vanuit het masculiene het feminiene dúrven toelaten, in jezelf, de controle openen en verzachten … de uitkomst niet weten en tóch blijven staan. Vertrouwen op je masculiene bedding (die geen alleenheerser is!). En de vrouwen, zó ontwikkeld in hun feminiene gaven, daar zó blij mee en zo trots op (eindelijk vrij!). Zijn zij in staat tot het toelaten van structuur, strategie en holding space for the feminine to blossom? Durven zij een masculiene beslissing te nemen?

Maar misschien gaat zoiets wel stapje voor stapje. Kan het volledig ontwikkelde masculiene niet in éen keer het volledig ontwikkelde feminiene toelaten. En vice versa. De kleine stapjes, die je in de grootsheid van álles dat je bent, wellicht niet ziet. Een béetje meer structuur, een béétje overgave …. hmmm 

Wat ook speelde bij de vrouwen is, hoe serieus neem je jezelf met je gaven? Is het ‘leuk voor erbij’ of zet je deze talenten in voor het vormgeven van de maatschappij? Hoe geef je er ruimte aan in je eigen (professionele) leven. In jouw primaire proces. Of is het leuk voor op een meditatiekussen als je daar tijd voor hebt? Hoe serieus neem je jouw ontwaakte feminiene kracht, in het licht van jouw betekenis op aarde? Dat vraagt eigenaarschap. Én, daarin is de masculiene kwaliteit broodnodig. 

 

De Zonnekinderen van Lilith

Heel helder en zonneklaar zeiden ze tijdens de eerste ontmoeting: wij willen graag Licht & Donker leren kennen, omdat we denken dat dat éen is. Twee jonge vrouwen, op het eerste gezicht heel lief en zacht, doken er onverschrokken in. Zij kregen het Duister ook écht op hun pad. In dromen, in visioen, in het aankijken van hun éigen destructieve patronen. Ze bleven staan. 

Ze ontdekten dat Liefde écht wegen opent, dwars door Licht en Donker heen. Dat eigenaarschap over jouw donkere stukken juist máákt dat je kunt creëren. Dat jouw scheppend vermogen de werkelijkheid doorklieft. Het zwaard van goed en kwaad, ómdat je het kent en je ook thuis voelt in het donker. In het ongemak. De Moeite. Dan creëer je met het palet en lichte en donkere tonen een nieuwe werkelijkheid. 

De Zon brak door. Omdat de Zon weet dat ze ook destructief kan zijn. Het licht vernietigend is op plaatsen waar het nog niet schijnt. Zoals het duister ook graag zichtbaar wil zijn, gekend en geknuffeld en niet langer verstoten. Pas dan, ontwaakt het in zachtheid. De kracht van het feminiene is dít te doorklieven. Die status quo van polarisatie en dualisme, de scheiding tussen goed en kwaad. Het masculiene is nódig om het feminiene hierin bedding te geven. Zodát het dat kan doen. 

Tijdens de initiatie zeiden ze: Het veld is klaar Noor. Het veld van Lilith is klaar om mee te werken. 

De Zonnekinderen van Lilith. De voorbode van de nieuwe generatie. 

De vijfde leergang : door te zijn creëer ik een nieuwe wereld 

Door eigenaarschap te nemen op licht & donker, de scheppende en destructieve vermogens in jezelf, creëer je eenheid. Het dualisme voorbij. 

In de metafoor van het verhaal van Lilith zien we het volgende: Lilith is naar de Duivel gegaan omdat ze door Adam niet als gelijkwaardig werd ontvangen. In de geschiedenis is zij een representant van het Duister geworden, een demon. Die uiteindelijk Eva verleidde tot het eten van de boom der kennis. Zij was de slang. Adam is de geschiedenis ingegaan als ‘het goede’, samen met Eva, gemaakt uit zijn eigen vlees en bloed, uit zijn eigen rib. Zo ontstond Goed & Kwaad. 

Zo ontstond het dualisme in de wereld. We zien het overal om ons heen. Mensen veroordelen elkaar, twisten om ‘de waarheid’, sluiten elkaar buiten en denken in termen van Goed en Kwaad. Maar we zijn juist op weg naar Eenheid! Vele stromingen tonen de mensheid op weg naar eenheidsbewustzijn. Leven in eenheid met de bron. De reis terúg naar deze oorspong vraagt heling van de dualiteit. Het volledig belichamen van licht & donker in jezelf. Zodat je het naar buiten toe niet langer manifesteert. 

Lilith heeft de Duivel (tot wie ze zich had gewend omdat ze niet ontvangen werd door Adam) tot zich genomen. Haar woede, haar pijn van afwijzing en alle gevolgen daarvan. She Owned it. Ze geeft daardoor Adam ruimte. Want waarom wilde hij ook alweer Eva? Dát is zijn duisternis die hij de wereld in heeft geslingerd. Met alle gevolgen van dien…. De dienstverlenende vrouw als archetype voor álle vrouwen. Hij heeft die projectie terug te nemen. Zo komt Adam tot eenheid, tot heelheid. En ontmoeten ze elkaar. 

Adam en Lilith

Eindelijk samen. Balans tussen het feminiene en masculiene, vraagt om heling in onszelf. Zo creëren we de wereld die we graag voor ons zien. Een wereld in vrede en voorspoed. 

 

Lees in de Transformatie van Adam over de reis die Adam maakt op weg naar heelheid.

Lilith de 6e 

Ze kwam alleen op het toneel. In de eerste ceremonie zag ze zichzelf in een witte jurk in een bloemenveld. Vrij. ‘Hey!’ zei ik, ‘je zal Adam zo wel tegen komen. De eerste man’. En zo geschiedde. De man die Lilith als gelijkwaardig ontmoet, interessant en opgewekt. Samen spelend door het paradijs. 

Einde verhaal? Nee, het is een prachtig begin. Geheeld. In oorspong ontwaakt. Het feminiene en masculiene geheeld IN jezelf. Zij, Lilith de 6e, die in haar eentje de leergang volgde. Met manifestatie direct in het veld, in haar werk en liefdesleven, binnen haar familie en geschiedenis. In haar wensen, in het leven van haar verlangen. Haar masculiene kant die bedding geeft aan haar puur en lichte feminiene kwaliteit. 

Als een sneeuwklokje. 

Zeer moedig als eerste in de wintergrond steekt het sneeuwklokje haar kopje boven de grond. Kwetsbaar, teer en klein. Zo lijkt het. Maar O zo sterk. En … voor je het weet vormen sneeuwklokjes een heel veld en waaien met hun kopjes fier in de winterwind en zon. Ze kondigen het voorjaar aan. 

De leergang raakte steeds aan het bewaken van je eigen sfeer en ruimte. Wie laat je toe? Laat je je receptieve natuur overrulen door kinderen, mensen van vroeger, de wereld en de narigheid die er is? Of kloppen ze eerst netjes aan de deur, zeg je hallo! en neemt dán pas een beslissing of je met of voor hen wilt werken? Wees je bewust van jouw ruimte. Jouw gift. En jouw authentieke aandacht en transformatiekracht. 

Vrouwen, en het feminiene, zijn zó gewend aan altijd beschikbaar zijn (generaties lang Eva!) dat ze niet eens weten dat er een toegangspoort IS. Ja, die is er. Jouw feminiene kwaliteit (en ook die van mannen!) is helend. Voor mensen is het belangrijk te beseffen dat ze daar niet zomaar gebruik van mogen maken. Het is een gift. De masculiene bedding geeft bescherming, creëert de toegangspoort waardoor je de wijsheid en de magie van het ontwaakte feminiene kunt betreden. 

 

De integratie van Lilith 

Zij was het ook, Lilith de 6e, die zichzelf én mij eerde als vrouw. Voor het feit dat we er zijn, oprecht en integer. Ons werk doen. Alle moeilijkheden met het hart open aankijken. De consequenties aanvaarden. De integratie van Lilith, in al haar facetten in ons vrouw-zijn. Het werd geëerd met een prachtig vrouwen-ritueel, een Henna tatoeage. Op haar benen en op mijn armen. De handen waarmee ik de transformatie van dit veld, in deze leergangen heb vormgegeven. Haar benen waarmee ze haar plek inneemt en haar pad betreedt. 

De zesde leergang : het feminiene, zó oprecht van natuur, kijkt de duisternis in zijn bek

De duisternis dook ook weer op. Deze keer in éen van de meest duistere stukken van onze mensheid, kindermisbruik en ritueel kindermisbruik. Misbruik dat generaties lang teruggaat en onderdeel is van een bepaalde cultus. Zoals je altijd en overal bepaalde cultussen hebt die ronduit gruwelijk en bizar zijn. Deze vorm van duisternis dook gedurende de héle episode met Lilith op. Bizar. We konden er niet om heen. 

In alle leergangen kwam het terug. In visoenen en dromen. In dader- en slachtofferschap. Zelf doorleefde ik een leven van ongeveer 400 jaar geleden toen ik medeplichtig werd gemaakt door mijn echtgenoot. De schuld. De schaamte. De ontkenning. Het wéggeven van je kracht en soevereiniteit. Méedoen, omdat je denkt onmachtig te zijn. In de zesde leergang van Lilith vond vrij plotseling een belangrijke ceremonie plaats ter heling van dit veld. Het verwelkomen van de mensen die dit doen. Zonder oordeel. 

Als je met duisternis werkt, is er in het mídden ook altijd een helder witte stip. Zoals in yin-yang. Die duistere stip is óók in het midden van het lichte veld. Hoe duister iets ook kan zijn, er is áltijd die lichte stip. Die kun je aanraken, uitnodigen en erkennen. Met die erkenning ontstaat het verlangen. Vanuit het verlangen ontstaat de beweging. Gezien willen worden. Niet alleen maar in het duister te verkeren. Door het erkennen van de lichte stip in het midden, zonder oordeel, zonder wens tot verandering, ontstaat ruimte en beweging. 

En zo geschiedde. Zwarte rookwolken stegen op, waarin de daders één voor een tevoorschijn kwamen, met hun rituelen en hun wonderen. Met alles. Daders die zó lang in duisternis verkeerden, dat zij zichzelf het licht niet gunden. Zij, die duisternis als licht waren gaan zien. Puur als een overlevingsinstinct omdat zij hun eigen natuur niet meer herkennen. Zij kwamen naar voren. In ons bewustzijn. We zagen hen. We verwelkomden hen met een open hart. Wij oordeelden niet. Tot de rook wit werd. 

We waren geschokt. We waren opgelucht. We maakten een vuurtje en dronken een glas wijn. 

Deze healing, dit is waartoe wij als mensen, als mensheid in staat zijn. Op het moment dat we ownership nemen op onze eigen duisternis. Haar daadwerkelijk leren kennen, kunnen we beweging brengen in het grotere veld. De natuurlijke beweging van het leven, de Gulden Snede, het Lemniscaat. 

Noot: gedurende deze periode publiceerde Felice Derkinderen de Spiegel van Lilith op Lilith Ontwaakt. 

Het was tijdens de 5e leergang dat ze contact met me opnam. Ze bestudeerde al langer mijn werk en vertelde een volgende stap te zien in de ontwikkeling van het veld. Het was alsof ze uit de toekomst naar me toe was gereisd en de deur open deed. Hier Noor! Kijk! De Tarotkaart 8. Kracht, vróuwelijke kracht. 

Ik nodigde haar uit een artikel te schrijven. We deden samen de redactie en werkten er intensief aan. Echt haar tekst (ik deed alleen tekstredactie en feedback ; )) en tijdens het werk besloot ik dat deze episode zou afronden met de zeven leergangen. De acht, Kracht, gaf de veilige bedding daarvoor. 

Deze beslissing gaf veiligheid, waarin de zesde én zevende leergang zich ontvouwden. 

De hele cyclus kon zich binnen deze heldere begrenzing vervolmaken. 

Het was dit artikel dat ons houvast gaf om bovenstaande ceremonie op deze manier aan te vliegen. ‘We kúnnen het echt alleen maar zó doen’, zei ik, toen ze opeens het vraagstuk mét alle lading op tafel bracht. ‘We móeten hen met een ópen hart ontvangen en verwelkomen, precies wat de kaart Kracht betékent en wat Felice benoemt; in het zuivere feminiene bewustzijn, durft het duister zich te laten zien, zodát het kan transformeren’.

Bizar en Intens, en heel erg mooi. 

De Zevende Dag 

Na Lilith de 6e en de ontmoeting van Adam en Lilith in het Paradijs, in gelijkwaardigheid, speels en ondernemend. Was het natuurlijk super helder. God zag dat het goed was. 

De dag dat God achterover leunt en geniet van zijn schepping. 

Maar wat gebeurt er als God achterover leunt…? Oh oh ohw! Dan moeten de mensen het zelf doen. Het leven vormgeven, er daadwerkelijk zijn (en niet vluchten in de Goddelijke wereld ; )) met álles dat er is. Met alles. Met al hun pijn over de voorgaande teloorgang van het paradijs. Met al hun ongeloof dat het nu wél mogelijk is. In vol vermogen aanwezig te zijn op aarde. Niets meer. Niets minder. 

En God doet dan dus echt even niks. 

Mócht je dénken dat er een God bestaat, dan zou je hem op dit moment wel eens in jezelf kunnen aantreffen. Met een klein stemmetje dat piept ‘Ik wil er uit! Manifesteer mij!’. En dwars door je heen zou je dan je Goddelijke oorspong voelen, je zou je nooit meer kleiner kunnen maken. En tegelijkertijd weet je dat je gelijkwaardig bent aan íeder ander wezen op aarde. Ieder mens. Wij dragen állemaal dit licht. 

Wij zijn de scheppers van deze realiteit. Vanuit onze oorspong en verleden. Hoe problematisch je bedje van geboorte ook is geweest, in de modder bloeit de lotus en vindt je je eigen soevereine plek. Je ontstijgt je afkomst, je bent er áltijd onderdeel van. Je verbindt het donkere, de lagere lagen van het bewustzijn, met de hoogste resonantie. Omdat het niet uit maakt. Omdat jij jij bent. Altijd. 

Omdat het leven bestaat, uit hoge en lage resonantie. Omdat daar geen oordeel is. Hoogstens een hoop werk ; )) Voor iedereen is een stap vooruit een stap vooruit. Ongeacht je bewustzijn is deze stap altijd even groots. Daarom kun je niet oordelen. En elkaar enkel in gelijkwaardigheid ontmoeten. De moeite is hetzelfde, evenals je verlangen. Naar liefde, erkenning en vrede. 

Met het innemen van je plek .. pas dán .. gaat de wereld voor je open. En verandert je werkelijkheid. Onze werkelijkheid. Congruentie in spirit, hart én handelen makes the universe go wild ; )) 

De zevende leergang : Vader en Moeder aarde en de terugkeer van de Godin 

Als we uitgaan van de Zelfbeschikking van de Mens, hebben wij mensen het vermogen tot grootse daden. Als we verbonden zijn met de energie van de kosmos, én het bewustzijn van de aarde, de aardse materie. Dan verbindt je hemel en aarde. Op dat moment zijn we vanuit zelfbeschikking in staat de hemel op aarde te realiseren. De terugkeer van het Aardse Paradijs.

Zoals te zien in de voorgaande leergangen, is integriteit steeds key. Het wordt enórm op de proef gesteld, het kent duizend verleidingen en escape routes, het laat ook de weg zien. Op het moment dat je 100% congruent handelt in spirit, hart én handelen, genereer je een enórm vermogen. In het hier en in het nu. Geen plannenmakerij en dossiers, geen onvervulde verlangens of utopieën die draagvlak vragen. Manifestatie en healing, du moment, puur omdat wij dat beslissen én vermogen. 

De deelnemers van de Zevende Dag besloten tot heelwording en hereniging van Vader én Moeder Aarde. 

En zo geschiedde. Ware het in iets ander gezelschap dan was voorzien. Het was de man. Het was ik. Onder zijn leiderschap vond de ceremonie plaats. Met alle vier de elementen. Hij maakte de bedding, verzorgde alle eer. Hij nodigde Moeder Aarde uit het podium te betreden en nam plaats naast haar. Hij sprak zich uit. Over dat het zo lang geleden was, over dat door háár aanwezigheid hij van betekenis kan zijn. Zij ontspande, volledig. En liet alles los, wat ze al die eeuwen in haar eentje had gedragen. 

Ze zei, ‘Ja, nu jij er bent, hoef ik dat masculiene deel niet meer te verzorgen. Er zal weer erkenning komen voor het praten met de spirits van de natuur, het belang van zachte aandacht, de tedere aanraking. De diepere waarden van de natuur zullen weer gezien worden, het evenwicht. De Liefde’. Hij zag het. Hij nam zijn plek in. Zij ontspande volledig. En vleide zich midden in de ceremonie op de grond neer. Rust. Ontspanning. We bleven in ceremonie terwijl hij het eten bereidde en haar voedde. 

Over het bestaan van Vader én Moeder Aarde kun je hier meer lezen. Het is een oude inheemse zienswijze.  

En toen pas dachten we aan de derde persoon die er plotseling niet bij had kunnen zijn. Die verdwenen was en uit contact. Oh! zei ik, het is de Godin! De Godin is niet gekomen. De nieuwe generatie, die naar de aarde zijn gekomen met dat kristalheldere bewustzijn. Zo puur en mooi. Ja zij. Zij was niet verschenen …Vader en Moeder Aarde nodigden haar uit een eigen ceremonie te doen. En de aankomst van de nieuwe generatie op aarde te representeren. 

Zij nam de uitnodiging aan. 

En laat ik het zo zeggen. Voor de nieuwe generatie is commitment iets heel moeilijks. Veel jonge mensen zijn met een kristalhelder bewustzijn naar de aarde gekomen en belandt in … ja, daar waar we nu zijn, oorlog, roofbouw en een uitgeputte planeet. Ze vluchten in vrijblijvendheid, in contact met engelen. Komen weg met hun intense hoge resonantie. Maar zíjn er daardoor nooit echt. In interactie. Op aarde. Congruent in spirit, hart en handelen. Dat is lastig. Dus het botste en het vonkte, maar uiteindelijk deed ze het. 

In de bedding van Moeder en Vader Aarde, met de Zonnekinderen aan haar zijde, nam zij, namens de nieuwe generatie, haar plek in op aarde. Ze sprak zich uit dat de tijd is gekomen om niet langer je kracht terug te houden of je eigen waarheid te verbloemen. Dat haar aanwezigheid het verschil maakt in ieder moment, in de toekomst van de aarde en de mensheid. Wij, de vormgevers van deze tijd. Vanuit liefde, waarachtigheid en zelfbeschikking. (ze schreef er zelf over op Facebook op 2 augustus)

De resonantie was zo voelbaar. 

En voor wie in God gelooft, is het wellicht mooi om ook de Godin te verwelkomen ; )) God is ten slotte het mánnelijke archetype.

In de kracht en bescherming van het Lemniscaat

Medio 2020 werd ik benaderd door Felice Derkinderen. Zij bestudeerde mijn werk met Lilith en droeg een volgende stap aan. Het was alsof er iemand uit de toekomst naar me toe reisde en de deur open deed. We onderzochten, we verkenden, we liepen door de poort. Ik vroeg haar hierover te schrijven en ze publiceerde De Spiegel van Lilith. Het gaat over de Tarot kaart 8. Kracht. Vrouwelijke kracht, die zo puur is dat het meest duistere zich laat zien. En transformeert. 

In de manifestatie van de 8, Kracht, rondde ik deze episode af. Zeven leergangen (vanaf 2018). Zeven jaar onderzoek (vanaf 2014). Het herschrijven van het morfogenetisch veld van dit scheppingsverhaal. Het is niet zo van belang of Lilith écht heeft bestaan, of Adam, of dat het allemaal echt zo is gegaan. Het is zelfs niet van belang of je in God gelooft of niet. We weten in ieder geval zéker dat deze verhalen diepe groeven in ons bewustzijn en sociaal maatschappelijk leven hebben gegeven. In ons collectief bewustzijn. 

Het zijn díe groeven, die onze oma’s en opa’s liepen, waar onze generatie mee geboren is en zich van los wortelt, waar de nieuwe generatie zich van distantieert, het zijn díe groeven, die nu zijn herschreven.

Het feminiene is waardevol. Het masculiene is waardevol. Beiden essentieel voor de schepping en creatie van álles om ons heen. De economie. Het onderwijs. Onze relaties. De relatie met onszelf. Het licht is scheppend, het donker is scheppend, beiden éen. We brachten Lilith voorbij de grenzen van de dualiteit, voorbij ‘mannen’ en ‘vrouwen’, naar de Bron van Eenheid. De volgende stap is creatie vanuit dit geheelde veld.

Ik vind het heel eervol om deze manifestatie te volbrengen. Met alle mensen om mij heen. 

De mannen die mij als geliefde terzijde hebben gestaan. De vrouwen die mij als geliefde hebben bemind. Mijn vriendinnen. Mijn medereizigers in het Hart van de Liefde. Mijn vrienden. Op Grond van Liefde. Alle medestanders die aanwaaiden en hun plek innamen. Omdat ze zíen en wéten.

Mijn innige dank gaat uit naar de deelnemers van alle leergangen. Zij die het hebben volbracht en zij die een ander pad kozen. Die hele groep, heeft zó veel doorgemaakt. Zoveel getransformeerd. Zichtbaar gemaakt en onvoorwaardelijk Liefde ruimte gegeven. Doorbraken in het veld gemaakt. Wauw. Ik hoop dat jullie de zegeningen kunnen ontvangen, de voelbare eenheid in het veld. Dat nu tot manifestatie komt. 

Ik ben heel blij dat na zeven leergangen zichtbaar wordt wát we hebben gedaan ; )) 

Het herschrijven van het morfogenetisch veld van het scheppingsverhaal. 

Wie had dát nou gedacht! 

Dank Je Wel! 

 

Geschreven ter afronding van de eerste Episode Lilith Ontwaakt. De Ceremonie waarin ze ontwaakte, Zeven leergangen en de Tarotkaart 8, Kracht. 2017-2021

De tweede episode is reeds gestart, gericht op manifestatie vanuit het geheelde veld. Leiderschap, soevereiniteit en Liefde. Neem contact op als je deel wilt nemen en pluk de vruchten van de eerste episode.

Foto’s

  1. Lilith Gevonden en gedragen in de schoot van. Cadeautje van Dineke
  2. Onderlegger 1
  3. tafereel bij mij thuis
  4. Onderlegger 2
  5. foto gemaakt door Marit op de plek van haar initiatie
  6. Onderlegger 3
  7. foto van internet, Wallstreet. De Stier als symbool voor de roofbouw van het kapitalisme en de Feminiene kracht die fier ontwaakt
  8. Onderlegger 4
  9. Zonsondergang in Kwade Hoek met het geluid van de Nachtegaal
  10. Onderlegger 5
  11. het geschenk van Barbera
  12. Onderlegger 6
  13. afbeelding van internet, Tarotkaart 8
  14. Daisy na haar ceremonie
  15. Onderlegger 7
  16. Theo voedt als Vader Aarde Moeder Aarde
  17. Thuis
  18. mij, na de initiatie in de laatste leergang

De onderleggers vond ik in een bijzondere winkel in Utrecht. Ik pakte ze intuïtief. Thuisgekomen zag ik dat het er zeven waren. Ik legde ze zo op volgorde van de leergangen en de symboliek paste perfect. Heel erg bijzonder & moeiteloos!



Back to top